Om skog og vatn

I denne boka blir me førde gjennom eit landskap med skog og vatn, og dei små stoppa, eller forseinkingane, er det sentrale.   Strofene liknar både haiku og stev. Dei er på same tida lette og kompakte, som meisla i luft.  Det har vore både ei stor utfordring og ei stor glede å prøva å framkalla dei på norsk. (Per Olav Kaldestad) Ved kvart stopp set diktaren ord på ei intens oppleving og gjer den minneverdig. Ein gåtur i skogen blir framkalt sanseleg og nært, og på ein slik måte at vandringa òg blir eit bilde på eit livsløp.